Je speelt bij Sportclub Deventer of bezoekt onze prachtige club, maar weet je ook hoe de club ooit is ontstaan? Nee? Dan volgt hier een korte duik in de historie van deze van oorsprong katholieke voetbalvereniging.

Inderdaad, katholiek.

We schrijven het jaar 1958 en de Rooms-Katholieke Kerk in Deventer vindt dat het tijd wordt voor een tweede katholieke voetbalvereniging. De eerste dag van maart wordt die wens vervuld: Sportclub Deventer (SCD) wordt opgericht door Frans Hemmelder.
De club krijgt een plekje op Sportpark Zandweerd. En helemaal bijzonder voor die tijd: Gerrit Puthaar stampt een prachtig kleedlokaal uit de grond. In dat eerste jaar speelt SCD met twee seniorenelftallen in de competitie. Ook is er een pupillen-elftal en zijn er al junioren. De vereniging zal nog verder groeien. Een jaar later bijvoorbeeld, zijn er al drie seniorenteams.

In die eerste jaren wordt er op zondag niet voor 12.00 uur gevoetbald. Logisch, de club is katholiek, de leden ook en die moeten zondag eerst naar de kerk.

Het bezoeken van uitwedstrijden gebeurt op de fiets. Regende het en stond een uitpotje op het programma, dan moesten de voetballers eerst naar De Brink fietsen. Daar, bij sigarenmagazijn Ten Hove, stond op een velletje papier welke velden er waren afgekeurd. Handig om vooraf te weten, anders zou je voor niets door de regen op pad gaan.

Sportief ging het in eerste instantie voor de wind. Twee jaar achtereen kampioen, een mooie promotie van de 2e klas GVB naar de 4de klas KNVB. Maar eind jaren zestig volgden ook meerdere degradaties.

Clubhuis

Werden in eerste instantie koffie en thee nog verkocht vanuit de kleedruimte, begin jaren zeventig vonden enkele leden dat het de hoogste tijd was om een clubhuis te krijgen. En dat gebeurde: er werd een houten gebouw op de kop getikt dat met behulp van leden als een soort bouwpakket in elkaar werd gezet. In dat clubhuis werden vervolgens talloze feestjes en ‘derde-helften’ gevierd.
Dit houten bouwwerk is niet de kantine waar je nu je drinken of eten bestelt. Ons huidige clubhuis werd op 31 oktober 1979 door Frans Hemmelder geopend.

Leden

Sinds het begin van dit millennium is het ledenaantal van Sportclub Deventer exponentieel gegroeid. Daar stond tegenover dat het park sterk verouderd was en aan een opknapbeurt toe was. In 2013 is daarom het gehele park vernieuwd, waarbij een nieuw kleedkamergebouw is gerealiseerd en ons hoofdveld een kunstgrasveld is geworden.

Vanaf het seizoen 2015/2016 heeft Sportclub ook een meidenvoetbaltak, die ook sterk groeit. Ook is de eerste nieuwe lichting jeugdspelers doorgedrongen tot ons eerste elftal; mede dankzij hen is Sportclub Deventer 1 in het seizoen 2016/17 gepromoveerd van de 5e naar de 4e klasse.

Tot zover deze geschiedenisles. 

Hier nog wat historische namen en feiten. 

• Het eerste bestuur bestond uit: G. van Noesel Sr., voorzitter; A. Groenewoud, secretaris; B. Peters, penningmeester en dhr. F. Hemmelder, L. van Overveldt, A. Lemmerman, B. Gerfen, H. Jansen.
• De eerste trainer was Gerard Gruben, de geestelijke adviseur kapelaan Hendriks en de eerste terreinknecht Koert Meijer. De laatste verkocht samen met zijn vrouw, thee en snoep vanuit de speciaal hiervoor ingerichte ruimte van het kleedgebouw.
• Het eerste eigen clubhuis werd gerund door het echtpaar Demmers en later door Hendrik Brouwer.
• Marga Meijer werd de eerste beheerder van het huidige clubhuis en zij werd bijgestaan door een team van bardienstmedewerkers(sters) en schoonmaaksters.
• Op 1 maart 1983 vierden wij ons 25-jarig bestaan. Eén van de hoogtepunten was zeker de Koninklijke onderscheiding van de heer Hemmelder kreeg opgespeld door de burgemeester Waal.
• In 1986 werd gestart met de organisatie van een internationaal voetbaltoernooi met als initiatiefnemers Gerlof Meijer en Wilco ten Dam. Het toernooi kreeg zoals een ieder wel weet, de naam van onze oprichter Frans Hemmelder.
• 5 juli 1994 was een zwarte dag voor onze vereniging door het overlijden van onze oprichter en erevoorzitter Frans Hemmelder. Hoewel het niet echt als een verassing kwam, zijn gezondheid ging langzaam maar zeker achteruit, en hij daarom de laatste jaren niet meer bij de club kwam, liet hij een grote leegte achter, als was het alleen maar vanwege zijn altijd goede humeur en zijn snoeptrommeltje.